Αγοραή Κοινωνια;

Το διλημμα των καιρων απο τις ανακυκλουμενες κρισεις που ζουμε απο το 2006 και εντευθεν με τον παρανομαστη να ειναι η κοινωνικη διασταση και διακριση που χαρακτηριζει την ταυτοτητα διοτι δεν μπορει να διαμαρτυρονται σημερα αυτοι που ελεγαν ακομη και εαν δεν ενοιθαν,στο ολα στους ιδιοτες με το σημερα να ειναι τοσο ζοφερο οσο ποτε απο αυτη την καταληξη της ελευθερης Οικονομιας με την Τραβεστι που εγινε τερατογενεις απο την δηλωση του το 2000 στις τοτε εκλογες και που σημερα για να τον βρεις ,θελεις Ντεντεκτιβ;αλλα το κακο και τα δεινα τα ζουμε σε ολα τα επιπεδα και ως Μοναχος ο Ανθρωπος απο το τραγουδι του Αειμνιστου Παπαζογλου που ειναι πιο επικαιρο απο ποτε,μπορει να λειδορουμε πως δεν κανω τιποτα καθημερινα στα συμβαινοντα αλλα οταν δεν μιλα ο ενας με τον αλλο οροφο σε μια Πολυκατοικια πως μπορει να γινει ενεργειακη Αυτονομια ;και αλλα τοσα στα ποσα για να βρουμε το καλυτερο απο το σημερινο;και για αυτο περισσοτερο στην δευτερη κατευθηνση πριν η πρωτη οχι απλα ειναι κυριαρχη αλλα και πολυ δυσκολα να ανατραπει για το καλυτερο απο το σημερινο και το πως βρισκοντας πρωτα τους εαυτους μας και μετα την ταυτοτητα μας για να μην ειμαστε λαφυρο το οφελος απο το κερδος αλλα τουλαχιστον να ισσοροπησουν για κατι πιο ομαλο απο το σημερινο.