Προγραμμα Θεατρικης Ομαδας

Παίζουν (με σειρά εμφάνισης):

Φύλακες	Κων/νος Κατσούδας Ελένη Θαλλασινού/ Νικολέττα Σακαλίδου
Μητέρα Τσουκκο	Σακαλίδου Νικολέττα/ Ελένη Θαλλασινού
Ρομπέρτο Τσούκο	Γιάννης Βαγγελοκώστας
Αδερφή Παιδούλας	Κατερίνα Παπούλια
Παιδούλα	Βάσω Γκατζιάκη
Πατέρας Παιδούλας	Γιώργος Δημόπουλος
Αδερφός Παιδούλας	Δημήτρης Δάγκαλης
Μητέρα Παιδούλας	Λία Μπένη
Επιθεωρητής	Κων/νος Παπασακελλαρίου
Τσατσά	Μαρία Φωτιάδου
Ξετρελαμένη πουτάνα	Αριάδνη Περάκη
Γέρος Κύριος	Παύλος Παναγιωτίδης
Σωματαράς	Παναγιώτης Γιαννούλης
Πουτάνες	Αριάδνη Περάκη Νικόλέττα Τούλια, Στέλλα Βαβουλίδου , Ερυφίλη Αγγελοπούλου/ Κατερίνα Καλλίτση
Ανακρίτρια	Γεωργία Ζαχαριάδου
Αστυνομικοί	Ιωσήφ Αλιφραγκής, Ειρήνη Τζέκου, Νίκος Χατζηπουλίδης
Περαστικοί	Βασίλης Κοστίδης Δέσποινα Γιαγκόγλου
Κυρία	Κατερίνα Καλλίτση/ Ερυφίλη Αγγελοπούλου
Παιδί	Μαρία Χατζή

Η ομάδα…

Η θεατρική ομάδα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας ξεκίνησε να λειτουργεί το 2004. Αποτελείται κυρίως από φοιτητές, κατά κανόνα ερασιτέχνες, στους οποίους στηρίζεται σχεδόν αποκλειστηκά για την παραγωγή των έργων που ανεβάζει. Είναι ανοιχτή σε όλους τους φοιτητές που επιθυμούν να ασχοληθούν με το θέατρο.

Έργα που έχουν παρουσιαστεί από τους «Αμφιθεατρικούς»:

· «Διακοπή για τεχνικούς λόγους», του Κάρογι Σάκονι (2004-2005)

· «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε», του Λουίτζι Πιραντελλο (2005-2006)

· Τρία θεατρικά μονόπρακτα του Τένεσσι
Ουίλιαμς (2006-2007)

· «Μία στιγμή πριν», του Σέρζι Μπελμπέλ (2006-2007)

· «Ο θάνατος σου η ζωή μου», του Αλέκου Σακελάριου (2007-2008)

· «Όποιος κλέβει ένα πόδι κερδίζει στην αγάπη», του Ντάριο Φο (2008-2009)

Ευχαριστούμε…

το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και τη Φοιτητική Εβδομάδα για την έμπρακτη υποστήριξη που μας προσφέρουν,

το Δήμο Σταυρούπολης και το Σύλλογο Μέριμνα Ζωής για την πολύ όμορφη συνεργασία που έχουμε τα δύο τελευταία χρόνια.

«Μετά τη δεύτερη προσευχή, θα δεις τον δίσκο του ήλιου να εκδιπλώνεται και θα δεις να κρέμεται απ’αυτόν ο φαλλός, η πηγή του ανέμου· και αν στρέψεις το πρόσωπό σου στην Ανατολή, θα μετακινηθεί κι αυτός, και αν στρέψεις το πρόσωπο σου στη Δύση, θα σ’ακολουθήσει».

Λειτουργία του Μίθρα, από τον μεγάλο Πάπυρο των Παρισίων

«Έχω πλαστεί με αυτόν τον τρόπο αθλητής. Σήμερα η οργή σου με γεμίζει.

Ω θάλασσα, κι είμαι πάνω στο θείο μου βάθρο μεγάλος μ’ όλο το μεγαλείο σου να διαβρώνεις μάταια τα πόδια μου.

Γυμνός, γερός, με βυθισμένο μέτωπο σ’ ένα βάραθρο από ομίχλη.

Τυλιγμένος με θόρυβο και χάλαζα και αφρό και νύχτες και ανέμους που αλληλοσυγκρούονται, τα δυο μου χέρια υψώνω στον σκοτεινό ουρανό».

Στοίχοι από το ποίημα «Ο Κολοσσός της Ρόδου», από τον κύκλο Οι μύθοι των αιώνων του Victor Hugo.

«Θάνατε αγροίκε, της ευσπλαχνίας πολέμιε, του πόνου αρχαίε γεννήτορα, κρίση επαχθής και ανέκκλητη, η γλώσσα έχει απαυδήσει να σε καταριέται».

Στοίχοι από τη Vita Vova του Δάντη

Ο συγγραφέας…

Ο Bernard-Marie Koltès, γεννήθηκε σε μία μεσο-αστική οικογένεια στο Μετζ της Γαλλίας το 1948. Ανακαλύπτει για πρώτη φορά τη μάγεία του θεάτρου στα 20 χρόνια του, συγκλονισμένος από την ερμηνεία της ηθοποιού Μαρίας Καζαρέ στη Μήδεια. Από τη στιγμή εκείνη ξεκινά να ασχολείται συστηματικά με τη συγγραφή θεατρικών έργων, εκδίδοντας τον μακρύ μονόλογο "Η νύχτα πριν απο τα δάση", που ανέβηκε στο φεστιβάλ Αβινιόν το 1977. Το θέατρο του Κολτές είναι μία συνεχόμενη αναζήτηση με θέμα την επικοινωνία των ανθρώπων και βρίσκεται σε αντίθεση με τη γενιά της οποίας δημιούργημα είναι το θέατρο του παραλόγου.

Το «Roberto Zucco» γραφτηκε το 198-. Ο συγραφέας λέει χαρακτηριστηκά για το έργο και τον Roberto Succo σε μία συνέντευξη που έδωσε στη Le Monde:

«Μια απίστευτη διαδρομή, ένα μυθικό πρόσωπο, ένας ήρωας σαν τον Σαμψών ή τον Γολιάθ, τέρατα δυνάμεως, που τελικά σωριάζονται καταγής από ένα πετραδάκι ή από μια γυναίκα· είναι η πρώτη φορά που εμπνέομαι από αυτό που ονομάζουμε γεγονός του αστυνομικού δελτίου, όμως αυτό εδώ δεν είναι ένα τέτοιο γεγονός».

Το έργο γράφτηκε ενώ ο συγραφέας γνώριζε ότι έπασχε από AIDS.

Πέθανε το 1989 στο Παρίσι.

Το έργο…

Το έργο βασίζεται στην πραγματική ιστορία του Ιταλού κατά συρροή δολοφόνου Roberto Succo. Ο Roberto Succo σε ηλικία 15 χρονών σκοτώνει τους γονείς του και κλείνεται σε ψυχιατρική φυλακή για 10 χρόνια όπου σπουδάζει πολιτικές επιστήμες. Σε ηλικία 25 ετών, «εκτροχιάζεται» για ακόμα μία φορά, δραπετεύει και διαφεύγει με τραίνο στη Γαλλία. Εκεί διαπράτει μια σειρά εγκλημάτων αλλά πάντα καταφέρνει και διαφεύγει. Θεωρήθηκε σε Γαλλία, Ελβετία και Ιταλία ο νούμερο ένα δημόσιος κίνδυνος. Όταν τελικά τον πιάνουν και τον κλείνουν σε ψυχιατρικό νοσοκομείο όπου και αυτοκτονεί με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο είχε σκοτώσει τον πατέρα του.

Επιμέλεια:

σκηνοθεσία	Παύλος Παναγιωτίδης
οργάνωση	Κατερίνα Παπούλια
σκηνικά	Λία Μπένη Κατερίνα Καλλίτση Μαρία Φωτιάδου Κων/νος Κατσούδας Αριάδνη Περάκη Μαρία Χατζή
κοστούμια	Στέλλα Βαβουλίδου, Λία Μπένη
μουσική	Νικολέττα Σακαλίδου Ελένη Θαλλασινού Δάγκαλης Δημήτρης
ρύθμιση ήχου/φωτισμού	Νίκος Παπαδόπουλος Θάνος Λέντζας
αφίσα	Αριάδνη Περάκη Θώμη Μπένη Κων/νος Κατσούδας