2/2/16

Εθνικος Διαλογος για την Παιδεια

Ενας διαλογος που πρεπει να συμπεριλαβει τα προαπιτουμενα της γνωσης,τηςαποψης και της κριτικης σκεψης , οπου οι συνγκεκριμενεςαρετες να φερουν την προστιθεμενη αξια του Σχολειου και του Πανεπιστημιου στην Κοινωνια , οποτε το ζητουμενο δεν ειναι το πως εισαγονται οι αποφοιτοι της δευτεροβαθμιας στην τριτοβαθμια αλλα το πως οι νεοι μπορουν να ειναι προετοιμασμενοι να ανταποκριθουν στην ζωη μετα το περας των σπουδων και το κατα ποσο η Εκπαιδευση συμβαδιζει με την Μορφωση αλλα και κατα ποσο ειναι διασυνδεμενη με την ιδια την κοινωνια ωστε η εκπαιδευτικη και ακαδημαικη πορεια να του επιφερει μια βελτιστη ποιοτητα ζωης μεσα και απο την επιτευξη καποιων ονειρων ωστε να νοιωθει κανεις ευτυχισμενος και προικισμενος ψυχικα και οχιυλικα . Οποτε για να επιτευχθει η συνγκεκριμενη σκεψη πλαισιο πρεπει να συμπεριληφθει στην πορεια ενος μαθητη η εξωσχολικη του δραστηριοτητα , το κατα ποσο δηλαδη συμμετεχει σε δρασεις, γεγονοτα και δραστηριοτητες που προαγουν το κοινωνικο μερισμα κατι που του διδει την δυνατοτητα να βοηθηθει και στα γνωστικα του αντικειμενα,στο κατα ποσο αναλαμβανει αλλα και συντονιζει δραστηριοτητες και το κατα ποσο εχει εμβανθυνει την εθελοντικη του δραστηριοτητα ωστε να αντιληφθει απο μονο του τον κοσμο που ζει , μακρια απο εικονικες αντιληψεις που φτιαχνουν το δικο του μικροκοσμο στα παιδια της συνχρονης πραγματικοτητας που συνηθως τα βρισκεις απομονομενα , αρα ολη αυτη η δραστηριοτητα να του επιφερει μια εμπειρια που να του οδηγησει σε σταδιοδρομιες που δεν γινονται κατα ναγκασμον αλλα που επιτυνχανεται μεσα απο το δικο του αξιακο πλαισιο , το ιδιο πρεπει να συμβαινει και στις μεγαλυτερες βαθμιδες , οπου πρεπει να μοριοδοτειται η σχεση του φοιτητη με την κοινωνια , το κατα ποσο αλλα και που αξιοποιει τον ελευθερο του χρονο αλλα και το που τον γεμιζει καθως καλη η ζωη αλλα χρειαζεται και η προσπαθεια. Σε ολο αυτο το πλαισο πρεπει να απελευθερωθει και το χρηματοδοτικο πλαισιο , οπου Τα Πανεπιστημια να μετατραπουν σε Κοινωνικες Επιχειρησεις ωστε να συνδεονται,να συνεργαζονται και να συνεργουν με την Κοινωνια,οπως αυτο να δημιουργειται και απο τις χαμηλοτερες βαθμιδες με δρασεις που να μην συναδουν με τις ψυχαγωγικες τους δρασεις αλλα που να εμβανθυνουν το πνευμα τους για να αντιλαμβανονται σε τι κοσμο μεγαλωνουν. Βγαινοντας λοιπον η εκπαιδευτικη κοινοτητα στην κοινωνια το μονο που εχει να οφεληθει ειναι με το να συνεργαστει με την κοινωνια να ετοιμασει τους αυριανους ενεργους πολιτες που μεθαυριο να μην χειραγωγουνται αλλα με την συμμετοχη τους και την συμπεριφορα τους να συμβαλλουν στην προδο του κοινωνικου μερισματος με γεγονος που με την δικη τους συνεισφορα να καθοριζουν με την αμοιβαιοτητα, τις ισες ευκαιρειες , καθως το ζητουμενο δεν ειναι μονο η υποχρηματοδοτηση αλλα το πως φτιαχνεις καθημερινα προυποθεσεις και προδιαγραφες για τις ισες ευκαιρειες .Οποτε σε ολα αυτα εμποδιο ειναι η αυτονομια και αυτοτελεια τουΔημοσιου , η Εταιρικη Διακυβερνηση μπορει να το ανανεωσει και να το εμπλουτισει .  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου