Συμμετοχή σε γεγονότα

Από τη Παρασκευή 15/5/2009 έως και τη Κυριακή 17/5/2009 συμμετείχα στο τριήμερο Φόρουμ Διαλόγου για τη Θεσσαλονίκη μια εκδήλωση που διοργάνωσε οι Νομαρχιακές Επιτροπές ΠΑΣΟΚ Α’ και Β’ Θεσσαλονίκης. Από το συγκεκριμένο συνέδριο έφυγα με 2 αγωνίες οι οποίες οδηγούν σε δύο μεγάλες ανισορροπίες.

Πρώτον ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να ανατρέψουν ένα παγκόσμιο αγγλοσαξονικό μοντέλο, το LOOK AT THE FUTURE AND MAKE THE PRESENT, δηλαδή ΚΟΙΤΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΦΤΙΑΞΕ ΤΟ ΠΑΡΩΝ, σε μια στιγμή όπου μέσα απο τις προτάσεις και τις προγραμματικές δηλώσεις του ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται το μέλλον αντάξιο στις αξίες και αρχές του μιλώντας με διεθνείς πάντοτε όρους και έχοντας στη χώρα στο επίκεντρο των Διεθνών εξελίξεων, με αυτή τη φορά όμως έχοντας ένα μεγάλο μειονέκτημα, το ότι σχεδόν δεν υπάρχει παρόν. Παρουσιάζεται σήμερα ως επίκεντρο ανάπτυξης η πράσινη ανάπτυξη.

Πως όμως μπορείς να κάνεις πράσινη ανάπτυξη όταν το μεγαλύτερο κοινωνικό αγαθό της χώρας είναι οι τηλεπικοινωνίες σε ένα τρίμηνο πρόκειται το 100% τους να ανήκει αποκλειστικά στους Γερμανούς. Επίσης ένα μεγάλο αγαθό η ΔΕΗ, την ώρα που αναφέρεται το νέο μοντέλο ανάπτυξης σκάβει όλες τις συνοικίες τοποθετώντας καλώδια υψηλής τάσης 20.000Volts. Ένα άλλο επίσης κοινωνικό αγαθό το νερό πωλείται σε μια πολυεθνική εταιρία που γιαυτούς το νερό είναι το πρόσχημα έναντι της κυριαρχίας τους στο φυσικό αέριο.

Όταν λοιπόν η χώρα μετατρέπεται σε μια θυγατρική ξένων συμφερόντων πως η επόμενη κυβέρνηση μπορεί να αναπτύξει ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης αντιμετωπίζοντας εκτός των άλλων και ένα απέραντο παρακράτος που τελεί τη διακυβέρνηση της χώρας.

Βέβαια η λύσεις ακόμη και στο ζοφερό περιβάλλον υπάρχουν, πρέπει όμως να τις κάνεις κατανοητές στο κόσμο γιατί μέσα στα σύνθετα προβλήματα του είναι αδύνατον να κατανοήσει έχοντας ολοένα και καθημερινά μια πιο απαιτητική και δύσπιστη στάση ως αιτία χρόνιας παρουσίας του παρακράτους.

Λύσεις που μπορούν να υπεισέρθουν μέσα από την αλλαγή του Συντάγματος στα άρθρα που να κατοχυρώνονται ο ευρύτερος Δημόσιος Τομέας και η Κοινωνία των Πολιτών.

Δεύτερον λύσεις μέσου συγχωνεύσεων που συνεπάγονται προγραμματικές συμβάσεις. Για παράδειγμα συγχώνευση ΟΤΕ και INTRACOM με μάνατζερ το Κο. Κόκκαλη αποδίδοντας όμως κοινωνικό μέρισμα στα δημοσιονομικά του κράτους ώστε να επιτυγχάνονται στέρεες και σύγχρονες πολιτικές γιατί από το 1996 ως το 2003 η COSMOTE απέφερε στο Ελληνικό Κράτος 8 δίς (8.000.000.000) ευρώ, η TELLAS άλλα τόσα, η ΔΕΗ είχε κύκλο εργασιών 500 δις ως ωφέλεια (500.000.000.000) ευρώ. Ολα αυτά τα εσοδα στήριξαν το ολοήμερο σχολείο, τα άτομα με αναπηρίες, το βοήθεια στο σπίτι, τα κέντρα εξυπηρέτησης πολιτών, δημιουργώντας χιλιάδες θέσεις εργασίας από τη μία και δίδοντας από την άλλη σε καθημερινά προβλήματα του κόσμου γιαυτο το μεγάλο κατά τη γνώμη μου μειονέκτημα της σημερινής διακυβέρνησης ήταν το ότι απεμπόλησε μηνιαία μερίσματα από τα δημοσιονομικά του κράτους παραδίδοντας κοσμήματα κοινωνικών αγαθών και ωφέλειες με πλήρη λειτουργία στους ιδιώτες. Και το μεγάλο επίσης έγκλημα ήταν ότι χάθηκε η εξαργύρωση μιας δεκαετούς αναπτέρωσης της ελληνικής διπλωματίας. Γιατί σήμερα ενώ τα Δυτικά Βαλκάνια οφείλουν την ευημερία τους και την είσοδο τους σε διεθνής οργανισμούς στην Ελλάδα και όμως η χώρα μας όχι απλά μόνο δεν ωφελείται αλλά και αντιμετωπίζει και μεγάλα προβλήματα στο εσωτερικό της από τους γειτόνους της.

Η δεύτερη μου αγωνία και ανισοροπία από το συνέδριο ήταν ότι δεν βγήκε κανένα συμπέρασμα για το παρόν και το μέλλον της Θεσσαλονίκης παρά μόνο κάποιοι αύξησαν τη προβολή τους έναντι των συμφερόντων και της αποστολής τους για τη πόλη. Πρέπει η Θεσσαλονίκη στο τέλμα το οποίο βρίσκεται ότι είναι το γάλα της Αθήνας (ΓΑΛΙΚΟΣ ΑΞΙΟΣ – ΛΟΥΔΙΑΣ – ΑΛΙΑΚΜΟΝΑΣ). Εάν αυτό δεν το μάθει κάποια στιγμή να το διαπραγματευτεί δεν της φταίει σε τίποτα κανένας και κανείς και αν συνεχιστεί το τέλμα πρόκειται για λόγους ελέγχου της πόλης απο μικροσυμφέροντα σπέρνοντας τη μιζέρια γιατί η Θεσσαλονίκη στο διάβα πέταξε τρείς (3) μεγάλες ευκαιρίες : τα 2300 χρόνια που το μόνο που ωφελήθηκε η πόλη ήταν το πρωτάθλημα του ΠΑΟΚ, η πολιτιστική πρωτεύουσα που ωφελήθηκε η πόλη από ένα και μόνο μπουζουξίδικο τη ΠΥΛΗ ΑΞΙΟΥ και στην υπόθεση της EXPO που είχαμε ένα Βατερλό.

Σήμερα που η επέκταση της στα επόμενα πέντε (5) χρόνια δυτικά πρόκειται να φτάσει στον Άγιο Αθανάσιο και Ανατολικά στη Καλλικράτεια, και με γνώμονα ότι το 2012 συμπληρώνονται τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της πρέπει κάποιοι να τολμήσουν για την συμμετοχή της πόλης, το παρόν και το μέλλον της σε ένα μεταβαλλόμενο νοτιανατολικό και δυτικό διεθνές περιβάλλον. Πρέπει η Θεσσαλονίκη να δημιουργήσει τη ποιότητα ζωής των κατοίκων της με γνώμονα την ανάπτυξη πόλεων με τα ίδια συγκριτικά πλεονεκτήματα για παράδειγμα Κωνσταντινούπολη, Βουκουρέστι, Βελιγράδι έτσι ώστε η Θεσσαλονίκη να μην χάσει το τρένο των εξελίξεων αλλά να ξεπεράσει τον εαυτό της παραμένοντας ένα διεθνές κέντρο που συναντώνται γεωγραφικά διαφορετικοί χερσόνησοι. Γιατί εάν τελικά το ΜΕΤΡΟ που εγκλώβισε τη πόλη σήμερα που είναι σε περίοδο κατασκευής λύνει τα προβλήματα της πόλης ή τα έλυσε ;